Méster Verheijen
Wéj, vòrst Ron, atjuudant Mark, Rò van Éllef-lit Sjoerd èn óndergetieëkende stòn óp ’t poodiejum. Nie van D’n Binger, nie van de Goejje, èn ók nie van de Siem, mèr van de baazessjool Den Doelhof. We vraoge èn méster Hidde wòr we wéére verwaacht. Vandaach gòn we de vastelaoveslèsse gééve èn joenit zeuve èn aacht van de baazessjool. Méster Hidde hi ’n sjònne vastelaoveskwis in mekaar gezit. Èntoezjast gòn we èn de slach, mèr we mèèrke mee dè ’n hallef uurke zoeë eum is. Iedderieën duu èntoezjast mee èn nao dréj sèssies hébbe we éfkes pòwze.
Méster Hidde hi vur ‘n ‘loeëpent befèt gezèùrecht. ’t Loeëpende gedélte verzèùrechtjie zèèlef èn ’t befèt is ’n gehaktbèlleke de man. Dangk Hidde. Dan kumt der ’n dörske de kentienne binne. Ze géft méj dur dè Amber nòw ók enne bótterham èn ’t ééten is. Atjuudant Mark stoeët méj èn, èn roe:pt: “Derhin!”. Al gòw vòllege we ’t dörske nòr de klas van Amber. Ze ziet méj ènkómme èn de blik in ur oeëge èn de straoling van ur gezeecht zin dan ieën van de höchtepunte vur méj. Wa is ze gröts en ik krie:ch ’n knoe:vel die méj eenòrm ‘rakt’. De juf veengt ’t ookee dè wéj ‘binnevalle’. Ik vraoch klassiekaal òf ze wa weete van de Vastelaovend. Iemmes roe:pt ‘nee’. Ik vraoch èn em: “Wie bén ik?” Wòrróp héj antwoort mi: “De prins.” Dan bilt ik utj dè ik aachter iemmes ènloeëp. Ik vraoch èn de klas: “Wa is di?” Wòrróp dè ze massaal antwoorde mi ‘Póllónééze!’. “Nòw jónges èn dörskes, géllie weete hél veul van de Vastelaovend.” zéch ik. Hieróp zit de juf meziek in èn we loeëpe de ‘langste póllónééze’ òjt óp Den Doelhof. Amber löpt drèk aachter méj èn straolt van oeër tòt oeër. Dus de prins van dienst ók. Nò ’n titje zit de pòwze deróp èn maake we ènstalte um te gao. Dan verrast Amber méj dur de spreuk gans elieën fòwtloos dur de miekrefoon te roe:pe. Fantasties èn mi grötsichhétj verlòt ik mi min gezèlsjap de klas.
Dan wéére we verwaacht in joenit zis. Dè is de klas van Fenne, èn iedderieën zit nètjes klaor. Ók dòr perbeere wéj de wichter èntoezjast te maake, mèr in dizze groep is dè gén próbleem. Vól intrèsse wérter gelusjtert èn de vraoge wéére ieën vur ieën óp óns afgevuu:rt. Ók hier löpt ’t af mi ’n giegantiese póllónééze. Fenne mach ók de spreuk dur de miekrefoon roe:pe. “Klasse dörske!” Ik gééf ur ’n walverdiende knoe:vel èn we verlaote ónder applòws de joenit. Émmel truch in de kentienne dringke we ’n bèkske kòffie èn kie:ke truch óp enne sjònne mèèrge. Alwér énne...
It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day
(Tekst utj ‘Beautiful Day’ van U2)
Koester ‘t vléjje, verheuch òw óppe toekómst,
mèr geniet nòw saame van dizze vastelaovend
Prins Erwin I